طاها

فاش می گویم و از گفته خود دلشادم                   بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق                 که در این دامگه حادثه چون افتادم

باید بدانیم که دنیا محل گذر است و باید در این دنیای فانی به خود پرداخته و خودسازی کنیم و خود را به معبود خویش نزدیک سازیم.

روح انسان قابلیت پیشرفت و تعالی فوق العاده ای دارد به طوری که می تواند به جایی پا نهد که حتی ملائکه نیز به آن مکان راهی ندارند.

ما طلاب باید هدف خود را از یادگیری دانش کسب رضای الهی قرار دهیم در این صورت است که می توانیم مرغ باغ ملکوت شویم همانند علمای بزرگ و وارسته شیعه.

امام صادق علیه السلام در این راستا می فرماید:

من تعلم العلم و عمل به و علم لله ، دعی فی ملکوت السماوات عظیما ، فقیل : تعلم لله ، و عمل لله ، و علم لله!هر که برای خدا علم بیاموزد و به آن عمل کند و به دیگران آموزش دهد، در ملکوت آسمان ها به بزرگی یاد شود و گفته آید: برای خدا آموخت، برای خدا عمل کرد و برای خدا آموزش داد!(1)

حضرت آیت الله جوادی آملی در درس اخلاق خود فرمودند:

گاهی انسان می‌كوشد كه آسیب نبیند و وضع موجود خود را حفظ كند این یك مرحله از نزاهت اخلاقی است یك وقت می‌كوشد كه گذشته از این كه آسیب نبیند و موجودی خود را حفظ كند، پَر در بیاورد و ترقّی كند. و مرحله سوم آن است كه می‌فهمد كدام جهت پرواز كند.

ایشان با اشاره به حدیثی از ائمه اطهار که « فرشته‌ها بال‌های خود را زیر قدم های طالبان علم و دانش پهن می‌كنند» بیان داشتند:

اینکه فرشته‌ها فرّاشان مراكز علمی‌اند و بال‌ها خود را پهن می‌كنند، این ها برای این است كه سه مطلب را به ما بفهمانند:

 اول این که، به آن طلبه حوزه یا دانشجوی دانشگاه بفهمانند شما هم باید پر در بیاورید .

(دوم این که) بعد از اینكه با خواندن درس و بحث حوزه و دانشگاه بال در آوردید باید بیازمایید پرواز كنید و یك جا نمانید .

(سوم این که) بعد از اینكه آئین پرواز را یاد گرفتید باید بدانید به كدام سَمت پرواز كنید.

معظم له ادامه دادند:

اگر مرغ, مرغ مُلكی باشد نظیر آنچه در تالاب‌ها هستند این به طمع طعمه از راه دوری پرواز می‌كند و صدها كیلومتر را در فصول گوناگون طی می‌كند، به طمع طعمه تا تالاب می‌رود، این همان روحانی یا همان دانشجوست كه به این سَمت و آن سمت می‌گردد كه خودش را تأمین كند. این شخص درس خوانده، پر در آورده اما نمی‌داند به كدام سَمت پرواز كند، این فقط به این فكر است كه زندگی خودش را تأمین كند، فرشته‌ها بال را برای این پهن نكردند.

ایشان با تاکید بر این که انسان باید از این طبیعت پرواز كند و ملكوتی بشود، اظهار داشتند:

اصل سومی كه فرشته‌ها در جریان «تضع أجنحتها تحت أقدام طالب العلم. فرشته‌ها بال‌های خود را زیر قدم های طالبان علم و دانش پهن می‌كنند » دارند این است كه به ما بفهمانند از طبیعت پرواز بكنیم آن‌گاه می‌شویم عالِم ربّانی، وقتی عالم ربّانی شدیم احادیثی كه از اهل بیت علیهم السلام به ما رسیده است آن ها را خوب می‌فهمیم و در سطح نازل نگه نمی‌داریم و همراه این احادیث بالا می‌رویم.

پی نوشت :

1-میزان الحکمه /ج8/ص47/ح13968

منابع:

1-میزان الحکمه/محمدی ری شهری /دارالحدیث/87/قم

2-بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء

تهیه و فرآوری:مهدی صدری-گروه حوزه علمیه تبیان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: